Yoga en meditatie als weg naar innerlijke vrijheid
Het is een beeld dat me zal bijblijven. Tijdens een grote manifestatie voor vrijheid en democratie verzamelden duizenden mensen zich aan de start van de optocht. Er waren luidruchtige toespraken vanop een podium. Er was muziek, tromgeroffel en het geroezemoes van de duizenden mensen. Een soundscape zo intens voor mijn oren, dat ik vreesde thuis eerst anderhalf uur tot mijn positieven te moeten komen.
En daar zat die man dan. Met lang grijzend haar, kledij die aangaf dat hij wellicht uit de yogatraditie kwam. Hij zat in kleermakerszit op de grond, de handen in een mudra, de ogen gesloten, te mediteren.
Evenwicht
Onverstoord door wat er om hem heen gebeurde. Hoe lawaaierig en chaotisch dat ook was. Als je hem voorbij liep, voelde je gewoon energetisch dat er een veld van rustgevende energie rond hem heen hing.
Het deed denken aan het Yin/Yang symbool. Midden in het grote, witte, gebogen druppelvormige vlak van de woelige, verhitte, beweeglijke en lawaaierige Yang energie zit immers een klein zwart bolletje, dat het tegenovergestelde van Yang voorstelt: de Yin. Yin staat voor stilte, koude, onbeweeglijkheid. Het geeft aan dat Yang zonder Yin niet bestaat, en dat ook Yin zonder Yang onbestaande is. Ze houden elkaar in evenwicht.
Symbolisch ritueel
Daarom bouwden de oude Chinezen vaak hoge, kaarsrechte pagodes in landschappen die voorts volledig horizontaal en vlak waren. De Chinese keizers hadden een zomerpaleis in het Noorden van het land, en een winterpaleis in het Zuiden van hun rijk. Op het hoogtepunt van de zomer (Yang) verhuisde de keizer met zijn hofhouding naar het zomerpaleis in het Noorden (Yin). En in de winter (Yin) verhuisde het hof naar het winterpaleis in het zuiden (Yang). Dat jaarlijks terugkerende ritueel was er niet alleen om vanuit praktische redenen klimatologische extremen te mijden, maar ook om de balans tussen beide polen in evenwicht te houden.
Centreren
De mediterende yogi bij de manifestatie was een illustratie van wat men “centreren” noemt. Het is het naar binnen richten van de aandacht, nadat je die aandacht volledig hebt losgemaakt van de uiterlijke wereld om je heen.
Soms, tijdens een relaxatiemoment aan het eind van een yogasessie, raken yogaleerlingen eerst geïrriteerd en vervolgens geobsedeerd door storende elementen van buiten, die hun aandacht verstoren of opslorpen. Het leidt soms tot klachten als “ik kon me niet ontspannen want … “ er was dat geroep op straat, die claxon van die auto, of het lichte gesnurk van die andere yogaleerling naast hen, die van ontspanning regelrecht naar diepe slaap was doorgegleden. Of het gaat om jeuk of kriebels die zich plots manifesteren.
Vredevolle innerlijke toestand
Die uiterlijke stoorzenders zijn maar storend voor zover je ze die macht geeft. Ze kunnen echter ook de ideale elementen en handgrepen zijn om juist te leren rustig bij het eigen centrum te blijven, wat er ook om je heen gebeurt. Want toegang krijgen tot een stille, kalme, vredevolle en neutrale innerlijke toestand, daar biedt de hedendaagse realiteit van onze rumoerige planeet maar zelden de ideale omstandigheden voor. Die vredevolle innerlijke toestand, dat punt van rust en evenwicht, dat is voor iedereen toegankelijk op gelijk welk moment van de dag, onder gelijk welke omstandigheden. We hoeven enkel te leren om ons niet vast te klampen aan die elementen uit de buitenwereld, die we het etiket stoorzender hebben gegeven.
Wil je een van onze lessen boeken?
Bekijk ons aanbod en boek via de onderstaande links: