Yoga Kitchen – Simpel, gezond, plantaardig

Tropisch zoet

Ook zonder toegevoegde suiker kan je hoge toppen scheren qua zoet. Deze super eenvoudige zachte koekjes, die doen denken aan de archetypische kokosrotsjes, bestaan uit slechts twee à drie ingrediënten.
De banaan neemt de rol van het kippeneiwit over als structuurgever. (Oef!)
Ze zijn in een wip klaar.

Welke ingrediënten heb je nodig?

Voor twaalf stuks:

ca 340 g geschilde bananen
75 g geraspte kokosnoot
een snuif zout
optioneel: 3 eetlepels donkere chocoladekorrels

Zo maak je ze klaar:

Verwarm de oven voor op 165 °C.
Prak de bananen fijn, met een vork of in een keukenrobot.
Voeg de kokosnoot en het snufje zout toe en vermeng tot een homogene massa.
Voeg eventueel de chocoladedruppels toe en vermeng.
Leg een vel bakpapier op een bakplaat en lepel 12 hoopjes van het beslag op het papier.
Laat 25 à 30 minuten bakken tot ze goudbruin zijn.
Laat zeker een uur afkoelen alvorens ze op te peuzelen.

Is alle zoet gelijk voor de wet?

De menselijke soort heeft een uitgesproken voorkeur voor de zoete smaak. Wellicht omdat onze verre voorouders evolutionair gezien een zoete smaak associeerden met energierijkdom.
In de laatste vijftig jaar is het verbruik van zoete en gesuikerde voedingswaren spectaculair gestegen. Veel mensen worstelen met overgewicht en het aantal gevallen van diabetes (suikerziekte) die het gevolg is van onevenwichtige voedingsgewoonten was nog nooit zo hoog als tegenwoordig.
Moet je daarom zoet bannen? Neen. Maar maat houden is de boodschap. En kies bij voorkeur volwaardig zoet. Verse dadels, bananen of ander vers en gedroogd fruit geven niet alleen hun hemelse smaak, maar brengen daarnaast ook nog eens vitaminen en mineralen aan. Dit, in tegenstelling met uitgekristalliseerde geraffineerde suiker.
Een tip: verlaag geleidelijk aan het zoetniveau van je gerechten, tot je weer leert genieten van het subtiele zoetniveau van zoete groenten en gekookte granen. Wees matig met fruit, en verkies de volledige vrucht in plaats van enkel het sap.

Wat is de ware kostprijs van ingevoerd tropisch fruit?

Ingevoerd tropisch vers fruit, zoals bananen, mango’s en kokosnootproducten bijvoorbeeld, hebben een enorme ecologische voetafdruk door het lange afstandstransport. Ze zijn ook het hele jaar door beschikbaar, in wat voor seizoen dan ook. Transport per vliegtuig – waanzin voor landbouwproducten – scoort het slechtst, maar ook vervoer per schip en per vrachtwagen is verspillend. Vervoer per spoor lijkt voor voedingswaren ecologisch nog het gunstigst uit te vallen.
De herkomst van voedingswaren kan een indicatie geven over het gebruikte transportmiddel, hoewel je daar als verbruiker nooit zeker van bent.
Daarom is het beter om regionaal of lokaal fruit van het seizoen te consumeren, en maat te houden met tropisch fruit dat van heel ver komt, of het zoveel mogelijk achterwege te laten.

Meer lezen over plantaardige voeding en gezondheid:

Lees nog meer artikels over voeding, gezondheid en plantaardig eten:

Lees meer over plantaardig eten

Meer lezen over yoga en yogalessen in Schaarbeek:

Bekijk hier onze yogalessen:

Bekijk ons volledige aanbod yogalessen

Yoga Kitchen – Simpel, gezond, plantaardig

Kokos en co

Van zowat alles kan je een puur plantaardige versie maken. De Italiaanse keuken is bijvoorbeeld rijk aan allerlei zuiveldesserts gebaseerd op room en verse kaas. Wist je dat je die ook kan maken uitgaand van puur plantaardige ingrediënten?
Je maakt plantaardige zuivel uitgaand van de volgende alternatieven:

sojaproducten zoals tofu, zijden tofu of sojaroom
noten, zoals bijvoorbeeld amandelen en cashewnoten
kokosnoot

Hieronder volgt een super eenvoudig alternatief voor een fris en licht dessert in Italiaanse stijl: panna cotta. Als je dat vertaalt, betekent het “gekookte room”. Deze plantaardige versie maken we uitgaand van kokosmelk en sojaroom.

Om het dessert een stevige en tegelijk zachte structuur te geven, gebruiken we agar-agar.
Agar-agar is een heel goede bekende in de plantaardige keuken en het perfecte alternatief voor gelatine.
Agar-agar wordt gewonnen uit rode zeewieren.
Gelatine is niet meer of niet minder dan gesmolten en bewerkte botten en slachtafval van dode zoogdieren.
Ik weet direct aan welke van beide ik de voorkeur geef. En jij?

Wat heb je nodig

Een blik kokosmelk van 400 ml
Een brikje sojaroom waarvan je 75 ml nodig hebt
Twee eetlepels agavesiroop of rijstsiroop
Een koffielepel agar-agarpoeder
300 à 400 gram vers of ingevroren fruit voor de toplaag
Wat geraspte kokos voor de versiering

Lees hieronder meer over de verschillende kokosprooducten op de markt zodat je de juiste variant gebruikt voor dit recept.

Zo doe je het

Breng de kokosmelk, de agar-agar en de sojaroom samen in een pannetje en zet onder vuur
Breng het mengsel, onder voortdurend roeren, zachtjes aan de kook
Blijf roeren en laat 2 à 3 minuten verder koken
Haal van het vuur en verdeel gelijkmatig over 4 of meer glazen
Laat volledig afkoelen. Als je tijdens het afkoelen merkt, dat het mengsel zijn homogeniteit wat verliest en er een scheidingslaagje ontstaat, roer dan af en toe om met een klopper
Zet een paar uur in de koelkast
Pureer voor het serveren het fruit tot een coulis en giet die over de panna cotta’s
Strooi er wat geraspte kokos overheen

In dit voorbeeld gebruikten we frambozen. Je kan even goed aardbeien, kiwi’s of mango’s gebruiken. Vers of bevroren fruit is het beste. Anderzijds je kan ook gerehydrateerd (geweekt) droog fruit gebruiken, en daarbij uitgaan van bijvoorbeeld gedroogde mango of gedroogde abrikozen.
Smakelijk!

Welk soort kokosproduct kies ik?

Ik heb zelf lang geworsteld om klaar te zien in al die beschikbare kokosproducten.
Er is heel wat beschikbaar.
We vinden immers courant:

kokoswater: het waterachtige sap van de kokosnoot waaraan heel wat gezondheidsvoordelen worden toegedicht
kokosmelk: die wordt gemaakt van het witte vlees van de kokosnoot en water. Het vetgehalte kan variëren. Neem voor dit recept een kokosmelk met 17 à 20% vet. Andere versies hebben soms tot 30% vet en laten zich makkelijker opkloppen tot een stijve slagroomstructuur. Niet nodig voor dit recept!
vloeibare kokosroom: (coconut cream in het Engels) met hoger kokos- en vetgehalte. Daarvoor gaat men uit van vers kokosvlees, echter zonder toevoeging van water
vaste kokosroom: (creamed coconut in het Engels) die nog geconcentreerder is dan de vloeibare kokosroom en te koop is als blokjes, net als een stuk zeep. Om die te maken vertrekt men van gedroogd kokosvlees
kokosolie: dit is enkel het vet uit het kokosvlees. Dit vet is, hoewel het verzadigd is, heel gezond en heeft een verkoelend effect op het lichaam

Extra virgin kokosolie: deze is puur en heeft nog de smaak en geur van kokos
Ontgeurde kokosolie: deze heeft een bewerkingsproces ondergaan en smaakt neutraal

Kokosmeel: wanneer de kokosolie uit het kokosvlees is geperst, kan de resterende pulp nog worden vermalen tot kokosmeel
Kokosbloesemsuiker: een volwaardige suiker, rijk aan mineralen, met een typisch parfum, die wordt gemaakt uit de nectar van de kokosbloemen

Hopelijk zie jij er nu ook wat klaarder in.

Waarom is dierlijke zuivel voor veel mensen ongeschikt?

Melkproducten zijn ongeschikt voor het grootste deel van de menselijke wereldbevolking, die er matige tot ernstige spijsverteringsproblemen van krijgen. Met buikpijn, opzwellen van de buik en soms ook diarree tot gevolg. Dat verschijnsel heet “lactose-intolerantie”. Het is namelijk de zogenaamde melksuiker of lactose, die door de meeste mensen niet of onvoldoende kan worden verteerd. Het verschijnsel wordt beschreven als een aberrantie, een afwijking van een norm, maar dat klopt helemaal niet. Het is een deel van de culturele mythe rond melk.

Het zijn de noordelijkste bevolkingen die zich in de loop van de geschiedenis blijkbaar hadden aangepast aan het verteren van melk. Daardoor zijn ze een beetje een uitzondering. Die uitzondering is vervolgens na de tweede wereldoorlog tot norm gebombardeerd.
Maar verder is zowat 80% van de wereldbevolking niet in staat om de lactose in melk en melkproducten zoals kaas te verteren. Lactose-intolerant zijn is dus geen ziekte, maar gewoon de normaalste zaak van de wereld.

Waarom is ontgeurde kokosolie vaak goedkoper dan de pure, niet-ontgeurde kokosolie?

Lijkt paradoxaal, niet? De ontgeurde kokosolie ondergaat een extra bewerking, en toch is ze goedkoper dan de pure “extra virgin” kokosolie.
Voor de virgin kokosolie worden alleen de betere, verse noten gebruikt.
Het ontgeuringsproces laat echter toe om ook kokosnoten van mindere kwaliteit te gebruiken. Bij de oogst van de kokosnoten stapelen de boeren ze op een hoop in afwachting van de verwerking. In het tropische klimaat begint een deel van de noten al gauw te schimmelen, en dat creëert een onaangename geur. Bij het ontgeuringsproces (verhitting met stoom), verdwijnt niet alleen de typische zoete kokosgeur, maar ook de onaangename bijgeuren van de schimmelende noten.

Maak de verbinding!

Tagarchief: kokos

Vegan kokosrotsjes