Tagarchief: proteïne

Foto van hummus met tomaat

Tomatenhummus

Yoga Kitchen – Simpel, gezond, plantaardig

Peul met extra punch

Kikkererwten zijn misschien wel de meest populaire soort peulvruchten. Ze worden heel veel gegeten rond de Middellandse zee en in het Midden-Oosten. Ze vormen de basis van hummus, een smeuiige puree die als dip of als broodbeleg wordt gegeten.
Voor klassieke hummus worden gekookte kikkererwten met sesampasta (tahini), olijfolie, wat kruiden, zout en citroensap tot een glad mengsel gemalen. Maar je hoeft het niet bij dat ene klassieke recept te houden. De variaties zijn eindeloos.
Hieronder vind je een eenvoudig recept voor tomatenhummus. De gedroogde tomaat geeft een diepere kleur en ook wat meer punch aan de hummus. Je zou echter even goed andere groenten in plaats van tomaat kunnen gebruiken.

De ingrediënten voor circa 600 g tomatenhummus

  • 460 g kikkererwten uit bokaal of blik of 200 g droge kikkererwten
  • 45 g gedroogde tomaat of ca 80 g gedroogde tomaat in olie
  • 2 eetlepels tahini
  • 2 eetlepels olijfolie
  • een koffielepel lookpoeder
  • een koffielepel curcuma
  • een royale hoeveelheid zwarte peper
  • eventueel verse groene kruiden zoals koriander, peterselie of bieslook
  • eventueel een paar eetlepels water om het eindresultaat smeuiiger te maken

Zo maak je de hummus klaar

Eerste methode: vertrekkend van droge tomaat en droge kikkererwten

Zelf verkies ik te werken met droge kikkererwten en droge tomaat in bulk. Dat is stukken voordeliger qua prijs en vermijdt overbodige verpakking.
Proef van de gedroogde tomaat om het zoutgehalte in te schatten. Losse, gedroogde tomaten bevatten vaal al voldoende zout. In dat geval kan je het weekwater van de tomaten mee verwerken in de hummus en hoeft er dan geen extra zout meer bij.

  • Knip de droge tomaat in stukjes
  • Laat ze een hele nacht weken in ca 150 ml water. Ze verdubbelen qua volume en gewicht.
  • Behoud de tomatenstukjes en hun weekwater.
  • Week de kikkererwten 24 u in ruim water. Ze verdubbelen ook qua volume en gewicht.
  • Giet de kikkererwten af en spoel ze kort.
  • Breng ze aan de kook in 3 à 4 keer hun volume water, zonder zout.
  • Schep met een schuimspaan het bovendrijvende schuim af tot het kokende water ongeveer helder blijft.
  • Sluit dan het deksel van de stoompan.
  • Kook ze vervolgens in ca 35 minuten gaar.
  • Laat de kikkererwten afkoelen.
  • Doe de kikkererwten, de tomaten met hun weekwater en de andere ingrediënten in een keukenmachine met een S-vormig mes.
  • Maal ze tot een smeuiige, oranje puree. Voeg eventueel wat extra water toe.
  • Verdeel de hummus over glazen bokalen en bewaar ze in de koelkast.

Indien je geen hogedrukpan hebt, kan je de kikkererwten ook gaar koken in een klassieke pan met deksel. Reken dan op een kooktijd van een uur.

Tweede methode: gedroogde tomaat in olie en voorgekookte kikkererwten uit conserven

Gedroogde, of liever halfgedroogde tomaat uit glazen bokalen kan je ook gebruiken. Dat zijn gedroogde tomaten die meestal in olie worden bewaard en daardoor wat vochtiger zijn. Proef opnieuw voor om hun zoutgehalte in te schatten. Deze ingelegde tomaten hoef je niet eerst voor te weken. Laat ze gewoon kort uitlekken.
Kikkererwten uit blik of bokaal, in vocht, zijn al voorgekookt. Het vocht in de verpakking heb je niet nodig. Je kan ze eventueel nog een vijf à tien minuten extra koken.

  • Knip de tomaten in stukjes.
  • Giet het vocht van de kikkererwten af.
  • Kook de kikkererwten eventueel nog een 10tal minuten in water.
  • Laat de kikkererwten in dat geval afkoelen.
  • Doe de kikkererwten, de tomaten met hun weekwater en de andere ingrediënten in een keukenmachine met een S-vormig mes.
  • Maal ze tot een smeuiige, oranje puree. Voeg eventueel wat extra water toe.
  • Verdeel de hummus over glazen bokalen en bewaar ze in de koelkast.

Klaar is kees!
De aldus verkregen hummus zal tot 10 dagen lang in de koelkast bewaren.

Zijn kikkererwten volwaardige vleesvervangers?

Kikkererwten alleen? Het antwoord is neen.
Vlees- en andere dierlijke producten van je menu schrappen en vervangen door alleen maar peulvruchten? Lees hieronder waarmee je rekening moet houden.
Goede peulvruchten zijn bijvoorbeeld:

  • Bonen in alle mogelijke vormen en kleuren
  • Linzen in alle mogelijke vormen en kleuren
  • Lupinezaden
  • Sojabonen en daarvan afgeleide producten zoals tofu en tempeh

Sojabonen en lupinezaden bevatten een compleet aminozuurpatroon dat het aminozuurpatroon van dierlijke eiwitten vrij dicht benadert.
Andere bonen en linzen daarentegen zijn rijk aan het essentiële aminozuur lysine, maar bevatten weinig methionine. Als je echt enkel bonen en linzen zou eten, dan kan dat potentieel tot onevenwichten leiden.
Goede granen zijn, mits ze zo compleet (volkoren) mogelijk zijn :

  • Tarwe
  • Rogge
  • Spelt
  • Eenkoorn
  • Haver
  • Gerst
  • Rijst
  • Mais
  • Gierst

Goede pseudo-granen zijn:

  • Boekweit
  • Quinoa
  • Amaranth

Binnen deze groep van granen en pseudo-granen is het quinoa dat het meest uitgebalanceerde en complete aminozuurprofiel heeft.
De granen en pseudo-granen hebben, met uitzondering van quinoa, juist een overmaat aan methionine. Hun gehalte aan lysine is laag in vergelijking met dierlijk eiwit. Precies tegenovergesteld aan de peulvruchten!
Ze vullen elkaar dus perfect aan. De hummus van dit recept combineert dus prima met volkorenbrood bijvoorbeeld.

Wat voor plantaardige proteïne eet ik best?

Hanteer de twee volgende gouden regels:

  • Eet ruim en regelmatig soja- en lupineproducten en/of quinoa.
  • Eet zowel granen en pseudo-granen als peulvruchten.

Het combineren van granen en peulvruchten hoeft daarbij niet in één en dezelfde maaltijd te gebeuren.

Tomatenhummus, benaderend per 100 g product

Energie Koolh. Suikers Vet Verz. Vet Eiwit Vezels Zout
781 kJ/187 kcal 21,3 g 4,5 g 8,9 g 0,9 g 7,2 g 5,5 g ?

Neem deel aan onze kookworkshops:

Bekijk ons aanbod kookworkshops:

Kookworkshops

Meer lezen over plantaardige voeding en gezondheid:

Lees meer over plantaardig eten

Meer lezen over yoga en yogalessen in Schaarbeek:

Bekijk hier onze yogalessen:

Bekijk ons volledige aanbod yogalessen

Foto van een gemarineerde tofu en de ingrediënten

Drie tofu marinades

Yoga Kitchen – Simpel, gezond, plantaardig

De marinade maakt de tofu

Gewone, witte tofu heeft zo goed als geen smaak. Dat kan je zien als een nadeel, of als een positief iets. Want daardoor kan je aan deze gezonde leverancier van plantaardige proteïne eender welke smaak geven. Bovendien stelt het je in staat om structuur in je kookgewoontes te brengen.
Er in het weekend een half uurtje voor uittrekken volstaat. Snijd een groot blok witte, stevige tofu in blokjes en maak een paar verschillende marinades. Dan zit je meteen goed voor de week.
Hier volgen drie voorbeelden van marinades. Daarnaast staat er op je creativiteit geen rem. Je kan deze marinades vervangen door jouw eigen, geliefkoosde combinaties.

Oosterse marinade met pindaboter en sesamolie

Deze zoetpikante marinade is uitstekend bij rijst- of noedelgerechten, vergezeld van gegrilde en gestoomde groeten.
Ingrediënten:

  • 200 g stevige witte tofu
  • 2 eetlepels pindaboter (pindakaas)
  • 2 eetlepels sojasaus (tamari of shoyu)
  • 1 eetlepel azijn (bijvoorbeeld appelazijn)
  • 2 eetlepels esdoorn-, rijst- of agavesiroop
  • 2 eetlepels sesamolie
  • en nog 2 fijngehakte lookteentjes
  • Een flink stuk gember, geraspt of heel fijn gesneden

Griekse marinade met olijfolie en citroen

Deze friszure marinade is bij uitstek geschikt als vervanger voor fetakaas in salades. Ook lichtjes opgewarmd hij erg lekker.
Ingrediënten:

  • 200 g stevige witte tofu
  • 2 eetlepels voedings- of edelgistvlokken
  • 2 eetlepels citroensap
  • 1 eetlepel gedroogde oregano
  • 3 eetlepels olijfolie
  • zout en peper naar smaak

Pikante Mexicaanse marinade met chili en paprika

Een scherpere, pikante marinade voor liefhebbers van pittige Mexicaanse smaken. Bij uitstek geschikt in wraps, met bonen, groenten en bijvoorbeeld schijfjes verse avocado. Deze eet je best warm, door de tofu met de marinade kort te bakken in een pan.
Ingrediënten:

  • 200 g stevige witte tofu
  • 3 eetlepels olijfolie
  • 1 eetlepel gewone witte wijnazijn of appelazijn
  • Ook 1 koffielepel gemalen komijn
  • 1/2 koffielepel chili poeder
  • 1 koffielepel lookpoeder of twee fijngehakte of geperste teentjes look
  • zeezout naar smaak
  • 1 koffielepel paprikapoeder
  • 1 koffielepel oregano

Zo ga je te werk:

Vermeng alle ingrediënten voor de marinade in een kom en roer er de blokjes witte tofu doorheen. Breng de gemarineerde tofu in glazen bokalen met een spansluiting. Deze gemarineerde tofu blijft 1 week goed in de koelkast.

Voedingsinfo: witte, stevige tofu van De Hobbit, per 100 g product

Dit geeft een goede indicatie van de voedingswaarden voor vaste tofu. Tofu van andere fabrikanten kan uiteraard afwijken van deze exacte waarden.

Energie Koolh. Suikers Vet Verz. Vet Eiwit Vezels Zout
503 kJ/120 kcal 2,1 g 0,5 g 6,1 g 1,0 g 13,5 g 1,4 g 0 g

Is gefermenteerde tofu beter dan gewone tofu?

Gefermenteerde tofu ziet eruit als gewone tofu, maar heeft een fermentatieproces ondergaan. Daardoor is de smaak lichtjes zoutzuur. Twee voordelen:

  • de tofu is iets beter verteerbaar
  • deze tofu heeft een uitgesproken smaak

Bij fermentatieprocessen groeien bacteriën en die produceren zuren en enzymen. De enzymen zetten het verteringsproces in gang, de zuren zorgen voor stabiliteit en voor een gunstige zuurtegraad voor het verteringsproces.
Gefermenteerde tofu is bij uitstek geschikt voor koude bereidingen met tofu, bijvoorbeeld als alternatief voor dierlijke fetakaas. Prima oplossing als je zelf vegan bent of een vriend.in of familielid op bezoek krijgt die geen zuivelproducten eet.

Meer lezen over plantaardige voeding en gezondheid:

Lees nog meer artikels over voeding, gezondheid en plantaardig eten:

Lees meer over plantaardig eten

Meer lezen over yoga en yogalessen in Schaarbeek:

Bekijk hier onze yogalessen:

Bekijk ons volledige aanbod yogalessen

Makkelijke spliterwtensoep

Yoga Kitchen – Simpel, gezond en plantaardig

Wie puur plantaardige eetgewoontes heeft doet er maar goed aan om het aandeel proteïne goed in het oog te houden. Erwten en spliterwten zijn een prima en spotgoedkope bron van plantenproteïne van hoge kwaliteit met een rijk aminozuurspectrum. Ze bevatten ook veel complexe koolhydraten en een flink pak waardevolle vezels.
Droomvoedsel gewoon!
Wat is er gezelliger en hartiger dan een goeie kom dampende, hete erwtensoep in het koude seizoen? En dat kan al gerust van bij het ontbijt!

Wat je nodig hebt voor ca 1 liter versgemaakte soep:

  • 150 gr spliterwten
  • 1 wortel
  • 1 ui
  • eventueel een stukje groene selder
  • anderhalve à 2 eetlepels olijfolie
  • kruiden zoals: komijnzaad, bonenkruid, venkelzaad …
  • peper en zout naar smaak

Je kan ook plantaardige bouillonblokjes toevoegen om de soep verder op smaak te brengen, maar daar ben ik zelf niet zo’n fan van.
Foto van erwtensoep en ingrediënten

Stap voor stap

  • Laat de spliterwten een paar uur weken in water tot ze opgezwollen zijn.
  • Spoel ze af in een zeef onder stromend water.
  • Verhit de olijfolie op een laag vuurtje, strooi er de kruiden (komijnzaad, bonenkruid, venkel, of andere, naar persoonlijke smaak …) in en laat die een paar momenten zachtjes fruiten in de olie om hun smaak vrij te maken.
  • Voeg de fijngehakte ui en wortel toe en fruit even mee tot ze wat glazig worden.
  • Giet de spliterwten erbij, roer om en fruit kort mee
  • Giet 1 liter water over de groenten, breng aan de kook
  • De kooktijd hangt af van het soort pan: ca 35 minuten koken in een gewone pan. Gebruik je een hogedrukpan, dan kort de kooktijd in tot zowat 15 à 20 minuten.

Belangrijk

Bij het koken van peulvruchten het zout pas toevoegen na het kookproces.
Dat geldt dan zowel voor zeezout, gezouten soyasaus en ook voor eventuele zouthoudende bouillonblokjes of bouillon in poedervorm.
Tenslotte misschien nog peper toevoegen naar smaak en met een handmixer of blender de soep fijnmixen.
Lekker warm serveren!

Geniet van deze heerlijke, simpele, versterkende soep met een eerbiedwaardig eiwitgehalte!
Voedingswaarden spliterwten

Wanneer eet je best proteïne?

De meningen lopen uiteen.
Sommige mensen beweren dat je meer baat bij proteïne ‘s ochtends en ‘s middags dan ‘s avonds. Je zou best “light” in bed kruipen met een spijsvertering die haar dagtaak erop heeft zitten zodat alle energie ‘s nachts in recuperatie kan worden gestoken.
Anderzijds is de nacht nu net het moment waar ook de eiwitsynthese en spierherstel en -opbouw gebeuren. Dus volgens andere auteurs is het goed als je in je laatste maaltijd nog proteïne opneemt, zodat die ‘s nachts in de bloedbaan komt en beschikbaar is voor eiwitsynthese.
Daar zit wel wat in.

Foto van het vetverlies op de buik

Halverwege

Vier van de acht weken vetverlies-uitdaging liggen al in het verleden.
En, hoe gaat het ermee?

Wat ik aan het doen ben

(Waar gaat het over)
Ik wil een bewuste verandering aanbrengen aan mijn lichaam.
Daarvoor stap ik dus uit mijn comfortzone.
Ik breng mezelf gedurende een periode van 8 weken in een bewust calorie-tekort van ongeveer 20%.
Daarnaast volg ik een progressief krachttrainingsprogramma.

De eerste ervaringen

De centimeters verdwijnen, traag maar zeker.
Ik had geen overgewicht in de klassieke betekenis van de term, en toch zag en voelde ik dat ik met teveel vet rondliep. Ook al op plaatsen waar ik het liever niet zie. Voor mij zijn dat de benen en in de taille.

In cijfers is er weinig spectaculairs te melden ten opzichte van wie echt veel overgewicht of centimeters kwijt wil. En dan: zo hoort dat ook. Ieder lichaam is uniek. Vergelijken met anderen is vaak het einde van het plezier. Dus beter in het eigen bord kijken.
Elke maandag begin ik met een lager startgewicht.

Fysiek gesproken was het eerst niet makkelijk:

  • Er waren dagen waar ik me zwakker voelde en mijn stem ook zwakker klonk
  • De eerste weken was mijn slaap beduidend slechter van kwaliteit
  • Die hogere proteïne-opname voelde de eerste weken niet helemaal OK. Nu wel.
  • De krachttraining voelde soms zwaar, zeker in combinatie met het minder eten

Voorwaarts, mars …

Mentaal voel ik me gesterkt. De uitdaging, samen met de bijbehorende opdrachten, schema’s en tabellen:

  • helpen me aan structuur
  • dagen me uit om grondiger te zijn
  • confronteren me met mijn mindere kanten, zoals luiheid, uitstelgedrag, gemakzucht
  • inspireren me tot opruimen en ondernemen in andere gebieden van mijn leven, net zoals het “opruimen van ballast” in mijn lichaam
  • dagen me uit en maken nieuwsgierig om meer te leren en meer te begrijpen
  • zorgen ervoor dat ik elders ook engagementen aanga

Emotioneel is het soms wat moeilijk:

  • De eerste weken had ik last van humeurigheid, liep ik op de tippen van mijn tenen
  • Een paar keer ben ik bezweken voor de verleiding van toch meer te eten dan ik die dag kon, en dan was ik teleurgesteld en een beetje kwaad op mezelf
  • Nog steeds knaagt soms de existentiële twijfel aan me? Waarom doe ik dit? Is dit niet gewoon navelstaarderij?

De eerste voordelen laten zich voelen en zien

Er is wel visueel resultaat én van binnenuit voelt het heel verschillend.

  • Rond mijn taille en op mijn buik worden de onderliggende spieren zichtbaar
  • Ik krijg meer kracht in mijn benen en beweeglijkheid in mijn heupgewrichten
  • Ik sta stabieler
  • Bij mijn yoga-beoefening voel ik de extra ruimte en de lichtheid rond mijn buik

Er zit, fysiek gesproken, minder “in de weg”.

De belangrijkste leerpunten

Wat leer ik over mezelf en uit dit proces:

  • De kracht van calorie-management en het in de gaten houden van de verhouding tussen de drie macro-nutriënten (koolhydraten, proteïnen, vetten)
  • Alle overgewicht en vetovermaat is terug te voeren op “teveel”. Systematisch teveel eten dan je nodig hebt in verhouding tot je activiteitsgraad
  • Zelfs met een volle maag, vlak na een maaltijd, blijf ik maar trek hebben in “iets extra’s”. Op dat moment is het geen fysieke honger of noodzaak. Wat is dat? Wat doe ik daarmee?
  • Ik dronk over het algemeen te weinig. Wat meer water drinken is beter dan ik dacht

Waarmee ik nog niet in het reine ben

Het hele proteïne-verhaal is nog dubieus. In het kader van deze acht weken bewust vetverlies, met de combinatie van calorieën uitrekenen en matigen plus de krachttraining, wordt van mij verwacht dat ik ook veel extra proteïne eet.
Is dat echt nodig? Of is dat juist een deel van de fameuze proteïnemythe? De mythe dat proteïnetekort om elke hoek loert, en dat, terwijl het gros van de westerlingen juist veel te veel proteïne tot zich neemt … wordt vervolgd.
Ik speel nu het spel mee volgens de regels van de uitdaging.

Wat de echte uitdaging wordt

Het onderhouden van dit mooie resultaat (dat binnen 4 weken alleen maar beter zal zijn) en op die manier de schijnbaar willekeurige schommelingen van het verleden de baas te blijven.
Tellen van de calorieën vraagt werk en discipline. Ik vind het erg nuttig. Het drukt je met de neus op de feiten, het is afgelopen met gissen, fantaseren en natte vingerwerk.
Maar misschien zal ik er niet altijd de tijd kunnen voor vrijmaken. Dus evolueren we misschien naar een iets meer intuïtieve manier van eten. Zonder tabellen vullen toch gewicht en lichaamsconstitutie op peil houden.

Ik realiseer me dat het hier om veel meer gaat dan alleen het maken van een selfie van de progressie. Het is een foto van zowel je binnenkant als je buitenkant. Het veranderen van je lichaam staat gelijk aan het veranderen van je geest en vice versa.

Schotel met seitanbereiding

Zoetpikante Seitan

Yoga Kitchen – Simpel, gezond en plantaardig

Duizendjarige bron van plantaardige proteïne

Ben je overgeschakeld naar plantaardig en voel je heimwee naar zoiets als “stoofvlees”?
Overweeg dan eens seitan.
Seitan is al eeuwen bekend in de Oosterse en meer bepaald Japanse keuken. Het wordt door tarwebloem herhaaldelijk te wassen waardoor het zetmeel wegspoelt en de tarweproteïne overblijft. Men maakt het ook uitgaand van glutenpoeder. Gluten is het eiwit dat in tarwe en ander graanproducten zit. Op zich is daar niks fout mee. Het is gewoon een krachtige plantaardige bron van eiwit.
Het is vandaag in velerlei vormen als standaard vleesvervanger te koop in biowinkels en ook hoe langer hoe meer in andere winkels. Als plakken, in stukken of als gehakt.

“Stoverij” is een typisch Belgisch (Vlaams) gerecht dat traditioneel met bier wordt klaargemaakt.
Daartoe leent seitan zich uitstekend. Maar je kan er echt alle kanten mee uit. Kijk hier eens naar dit voorbeeld van een pikant-zoete bereiding in oosterse stijl:

Voor ca twee porties plantaardige stoverij:

  • 200 gr seitan “suprème” of gewone seitan
  • 50 gr ui
  • 3 teentjes knoflook
  • 150 gr rode en/of gele paprika
  • 3 volle eetlepels rode madras currypasta (of een andere currypasta naar keuze)
  • een koffielepel komijnzaad
  • een koffielepel mosterdzaad
  • 2 eetlepels tamari, of zeezout naar smaak
  • ca 200 ml water
  • Eventueel een eetlepel bloem van tarwe of spelt om de saus te dikken. Maizena of kuzu doen dat even goed.

Seitan stoverij en ingrediënten

Zo doe je het:

Kant- en klare seitan heeft geen voorbewerking nodig. Als het een groot stuk seitan gaat, knip het dan met een schaar in kleinere stukken.

  • Snipper de ui en de knoflook en snijd de paprika in stukken.
  • Laat in een drukpan of in een gewone pan op zacht vuur een eetlepel olijfolie warm worden.
  • Stooi eerst de kruiden in de warme olie. De olie neemt het aroma op.
  • Voeg ui en knoflook toe en laat kort mee fruiten.
  • Doe er de stukken seitan bij en braad even kort aan, al roerend.
  • Voeg de currypasta en de tamari toe en vermeng goed.
  • Voeg de paprika toe en meng door de seitan.
  • Giet er tenslotte het water bij, sluit de pan.

Gebruik bij voorkeur een drukpan. Zo behoud je veel meer van de voedingswaarde en het kookproces kost heel wat minder tijd en energie.
In een drukpan is het geheel klaar na ongeveer 15 minuten sudderen onder stoomdruk.
Reken voor een klassieke pan op 25 minuten.
Je kan na afloop de saus dikken door het meel aan te lengen met wat kookvocht en het geheel dan toe te voegen aan de bereiding.
Klaar is kees.
Dit eet je gegarandeerd in één keer op, zo lekker! De “suprème” versie van seitan smelt gewoon in de mond.
Uiteraard houdt niets jou tegen om andere groenten toe te voegen of andere of bijkomende kruiden te gebruiken. Jouw smaak is de norm.
Smakelijk !

Gluten of geen gluten

Omdat er meer en meer mensen met een glutenallergie zijn, die exclusief wordt toegeschreven aan gluten, wordt het eten van tarwe-eiwit hoe langer hoe meer in het algemeen afgeraden.

Ten onrechte, vind ik persoonlijk. Het klopt dat gluten, net als andere eiwitten, bijvoorbeeld van dierlijke oosprong, relatief zwaar verteerbaar is. Maar als je gezond bent en geen last hebt van een gluten-intolerantie, is er geen reden om ze te mijden.

Wat ook klopt, is dat moderne tarwe door de decennia heen genetisch is geëvolueerd en dus niet meer hetzelfde is als de tarwe die onze voorouders kenden. Dat heeft misschien ook een invloed op de moeilijkere verteerbaarheid van moderne tarwe. Er zijn in biowinkels nog andere granen te koop, die wel de structuur en samenstelling van het oertarwe benaderen. Dat zijn kamut en spelt of emmer.

Ten derde is ook modern industrieel brood helemaal niet meer zo eerlijk als het brood van vroeger. Voor eerlijk brood heb je maar 4 ingediënten nodig:

  • meel (gemalen graan)
  • water
  • gist of zuurdesem
  • (zee)zout

Modern industrieel brood bevat soms tot 20 verschillende ingrediënten, hoofdzakelijk om ervoor te zorgen dat het sneller rijst en bakklaar is, en om smaak en aroma te beïnvloeden.

Lekkende darm

Er is zekerheid over het feit dat gluten, wanneer ze onverteerd of deels onverteerd doorheen de darmwand komen, verderop in het lichaam schade veroorzaken.
Er is anderzijds geen sluitende aanduiding dat diezelfde gluten ook verantwoordelijk zijn voor de achteruitgang en degeneratie van de darmwand en de beschermende darmflora. Daar liggen wellicht andere oorzaken aan de grondslag. Zoals een te eenzijdige voeding, met teveel geraffineerde koolhydraten, teveel toegevoegde suiker, teveel slechte vetten, te weinig vezels, en vooral industrieel bewerkte voedingswaren. De darmflora sterft af, de darmwand loogt uit door mineraalgebrek en verliest zijn beschermende werking: er ontstaan te grote openingen. dit staat bekend als het lekkende darmsyndroom.

Meer lezen over plantaardige voeding en gezondheid:

Lees nog meer artikels over voeding, gezondheid en plantaardig eten:

Lees meer over plantaardig eten

Meer lezen over yoga en yogalessen in Schaarbeek:

Bekijk hier onze yogalessen:

Bekijk ons volledige aanbod yogalessen